Życie to balansowanie na granicy między prawdziwymi i fałszywymi wartościami, między dobrem, a złem, między infantylizmem, a prawdziwą opiekuńczością. Obserwator najczęściej nie widzi różnicy między tak przeciwstawnymi pojęciami. Dostrzega on najczęściej powłokę świata. Świat prawdziwy widzi artysta, bo to on go tworzy.